Cabaretier Rob Scheepers stelt zich voor

Hoe ben je cabaretier geworden?
Rob: "Dat was een aaneenschakeling van toevalligheden. In het dorp waar ik woonde ben ik begonnen met tonpraten. Dat is typetjescabaret dat voorafgaand aan en tijdens carnaval plaatsvindt. Nadat ik hiermee een wedstrijd won, kreeg ik steeds meer aanvragen voor het tonpraten binnen en heb ik mijn andere baan opgezegd.

Vanuit de provinciale krant bestond de wens om het nieuws op een nieuwe manier aan het publiek te presenteren. Zodoende ontstond het idee voor mijn eerste oudejaarsconference. Dit was een groot succes: de grote zaal van het Parktheater in Eindhoven was drie avonden volledig uitverkocht. Ik bleek een flinke achterban te hebben opgebouwd als tonprater. Uiteindelijk is dit uitgegroeid tot een theatercarrière.

Ik heb veel kansen gekregen en deze heb ik met beide handen aangegrepen. Hierbij heb ik soms risico’s genomen, maar ik geloof dat je zonder risico’s geen stap verder komt. Door die visie kan ik nu het werk doen wat ik zo geweldig vind."

Wat vind je leuk aan op het podium staan?
Rob: "Ik vind cabaretier zijn het mooiste beroep ter wereld. Nog nooit ben ik met tegenzin naar een optreden gegaan. Het maakt me niet uit of er twaalf of twaalfhonderd bezoekers in de zaal zitten, ik vind het altijd leuk. Als ik een periode geen optredens heb, mis ik het contact met het publiek. Of ik nou op een commercieel evenement, in een bejaardentehuis of in Diligentia optreed, ik vind het heerlijk om het publiek aan het lachen te maken."

"Ik vind het vooral belangrijk dat bezoekers een leuke avond hebben."

Wat typeert jouw stijl op het podium?
Rob: "Mijn voorstellingen staan in het teken van de lach. Ik vind het vooral belangrijk dat bezoekers een leuke avond hebben. Het is een bonus als ik ze ook nog aan het denken kan zetten. Daarom schuw ik lastige thematiek niet, zeker niet in een oudejaarsconference. Ik vind het leuk om af en toe het randje op te zoeken en een grap te maken die schuurt. Verwacht geen lieve, fijnbesnaarde liedjes en intelligente doordenkers in mijn voorstelling. Wat je wel kunt verwachten? Interactie met het publiek én met de actualiteit."

Hoe vind je het om in Diligentia of Theater PePijn op te treden?
"Bij Diligentia geniet ik van de klassieke inrichting en de massagestoel in de artiestenfoyer. In Theater PePijn zit natuurlijk veel historie. Er kunnen nog geen honderd bezoekers in het zaaltje, dus een cabaretier staat hier niet voor het geld, maar omdat het een eer is om er te spelen. Het is heel klein en direct. Je zit bijna op schoot bij het publiek. Dit ben ik gewend vanuit het tonpraten en ik houd van die interactie.

Bovendien vind ik Den Haag een hele leuke stad. Het is misschien wel de belangrijkste stad van Nederland en de bewoners weten dit, maar ze zijn er niet arrogant over. Er heerst een soort bescheiden trots. Dat spreekt me aan. Ik kom zelf uit het zuiden van het land en herken eenzelfde soort bescheidenheid hier."